Vervuiling van de oceaan
Mariene vervuiling is een zeer belangrijk probleem in de wereld van vandaag.Als het hart van de aarde beslaat de oceaan ongeveer 75% van het aardoppervlak.Maar in vergelijking met zwerfvuil op het land wordt zwerfvuil op zee gemakkelijk over het hoofd gezien.Om de aandacht van mensen te vestigen op het milieu van de aarde, heeft de Australische International Environmental Protection Organization een internationale sociale activiteit gelanceerd - World Cleanup Day, die elk jaar in het derde weekend van september wordt gehouden, met als doel om te gaan met het wereldwijde land dat uit de hand loopt door veranderingen in menselijke gedragspatronen te beïnvloeden.Het probleem van afval en zwerfvuil op zee
Besteed aandacht aan microvezelbesmetting
In zwerfvuil op zee is plasticvervuiling goed voor tot 85%, en deze plastics worden in de loop der jaren door golven en zonlicht afgebroken tot kleine deeltjes en blijven lange tijd in de oceaan aanwezig.De opeenhoping van microvezels in de voedselketen vormt een ernstige bedreiging voor al het leven in zee en hun uitstoot hangt nauw samen met ons dagelijks leven.
Microplastics in menselijk bloed
Onderzoek toont microplastics in menselijk bloed aan
In maart onthulde een studie gepubliceerd in het tijdschrift Environment International voor het eerst dat menselijk bloed microplastics bevat.
Onderzoekers in Nederland hebben een innovatieve test ontwikkeld om te zoeken naar microplastic deeltjes die door membranen in het menselijk lichaam kunnen worden geabsorbeerd, en ze ontdekten dat 17 van de 22 gezonde volwassen vrijwilligers, of 77%, microplastics in hun bloed hadden.De meest voorkomende microplastic in deze bloedmonsters was polyethyleentereftalaat (PET), dat veel wordt gebruikt in textiel en voedsel- en drankverpakkingen, gevolgd door polymeer styreen (PS), polyethyleen (PE) en polymethylmethacrylaat (PMMA).
Onderzoekers van het Britse National Oceanography Centre maken zich zorgen omdat in het laboratorium is aangetoond dat microplastics van deze grootte onder experimentele omstandigheden ontstekingen en celschade veroorzaken.Bloed is al het einde van de keten van microplastics.In plaats van microplastics aan het eind te vinden en te waarschuwen, is het beter om ze vanaf de bron te bestrijden.Een van de microplastics die het meest verwant is aan het dagelijks leven van mensen, zijn microvezels uit textiel.
Microplastische vervuiling
Microplastics hebben in alle opzichten een negatieve invloed op mens en natuur
In 2022 ontdekte een rapport over duurzame mode dat textiel wereldwijd 200.000 tot 500.000 ton synthetische vezels in het mariene milieu vrijgaf, waardoor ze de grootste bron van plasticvervuiling in de oceaan zijn.
Vanuit het perspectief van het mariene milieu zijn de afgelopen jaren verschillende milieuproblemen naar voren gekomen, waaronder vervuiling door plastic en microvezels, diepzeevissen, vernietiging van het ecologische milieu en hernieuwbare mariene energie.Onder deze problemen is microvezelverontreiniging een van de ernstigste problemen, en verschillende onderzoeksresultaten blijven de negatieve impact van microvezels op organismen en het milieu ontdekken en bewijzen.
2,9% van de vislarven en watermicroben neemt onverteerbare microplastics en microvezels op en houdt ze vast.
Er zijn ook ongeveer 29 tot 280 deeltjes microplastics, voornamelijk microvezels, per vierkante meter atmosferisch stof en lucht per dag.
Vijfendertig procent van de microplasticvervuiling komt van het wassen van synthetisch textiel, met een wasemissie die gelijk staat aan het dumpen van 50 miljard plastic deeltjes per jaar in de oceaan.
Studies hebben microplastics gevonden in menselijke uitwerpselen en bloed, wat suggereert dat microplastics in het bloed, het lymfestelsel en zelfs de lever kunnen stromen, en nieuw onderzoek heeft de accumulatie van microfibrillen in de longen van levende mensen gevonden.
Synthetische vezels zoals polyester, nylon, acryl en andere materialen worden vaak gebruikt om verschillende textielproducten te maken vanwege hun goede zachtheid, absorptievermogen en waterbestendigheid.Maar in feite zijn polyester, nylon, acryl, enz. allerlei soorten kunststoffen gemaakt van aardolie of aardgas.Hun essentie verschilt niet van plastic zakken, drankflessen, enz., en het zijn allemaal niet-biologisch afbreekbare verontreinigende stoffen.
Microvezel & Microplastic Wat betekent niet-biologisch afbreekbare textielstoffen?
Niet-biologisch afbreekbare verontreinigende stoffen verwijzen naar die verontreinigende stoffen die niet kunnen worden omgezet in milieuonschadelijke stoffen na chemische afbraak, fotochemische afbraak en biologische afbraak in de natuurlijke omgeving.Dat wil zeggen, textiel met dezelfde ontwerpstijl, gemaakt van natuurlijke materialen, kan geleidelijk gaan schimmelen en deel gaan uitmaken van de natuur na een aantal jaren in een hoek te hebben gelegen, terwijl die van synthetische materialen alleen stof en scheuren kunnen zijn - ze kunnen vergezeld gaan van Je bent al zo lang, zo lang dat je, hoewel je uit elkaar bent gevallen, altijd sporen hebt achtergelaten.Dit komt omdat, hoewel synthetische kunststofvezels niet biologisch afbreekbaar zijn, de synthetische vezels na blootstelling aan wind en zon of veelvuldig wassen en wrijven geleidelijk in steeds kleinere stukjes uiteenvallen totdat ze onzichtbaar zijn voor het blote oog en zich moedwillig ophopen met de stroom van water.Het waait rond in de wind en vervuilt voortdurend het milieu.
Microscoop kijkhoek
Een haar versus microvezels Veel van deze synthetische vezels zijn extreem slank, microvezels genoemd.Een microvezel is dunner dan een streng zijde, ongeveer een vijfde van de diameter van een mensenhaar.
Het kan worden gezegd dat synthetische vezels de bron zijn van de meeste microplastics in de huidige omgeving, maar van het simpelweg gebruiken van natuurlijke vezels tot het onderzoeken en ontwikkelen van synthetische vezels, het is de kristallisatie van menselijke wijsheid en technologische ontwikkeling.Vervuiling door microvezels wordt niet verwacht en verwacht.In plaats van synthetische vezels volledig af te wijzen, is het beter om een manier te vinden om het afstoten en de emissie van microvezels wetenschappelijk en rationeel te beheersen.
HOHENSTEIN Kwantitatieve analyse van microvezels
De eerste stap bij het aanpakken van het microvezelprobleem is bewustwording.
Als consument kun je beginnen met het begrijpen van microvezels en preventieve maatregelen nemen;als textielonderneming moet je de productietechnologie continu optimaliseren om de productie van microvezels te verminderen.Microvezelvervuiling trekt internationale aandacht voor de hoeveelheid synthetische kleding die door veel retailers en merken wordt geproduceerd, en Hohenstein wil graag de handen ineen slaan om het voortouw te nemen in deze duurzame ontwikkeling.
Posttijd: 21 oktober-2022